Anno 2009 is continuïteit tussen mens en dier een geaccepteerd gedachtegoed, maar in het Victoriaanse Engeland was dat zeker niet het geval. Charles Darwin (1809-1882) onderkende de continuïteit in uitingen van emotie en poneerde de stelling dat aan emotie bij mens en dier soortgelijke fysiologische processen ten gronslag liggen. Deze verzorgde uitgave is vanwege het onderwerp een boek waarin de illustraties een essentiële rol vervullen; de tekeningen zijn natuurgetrouw en geven de expressiviteit bij dieren aan. De expressiviteit bij mensen wordt fotografisch weergegeven. Darwin gaat ten opzichte van tijdgenoten een stapje verder door emoties in een evolutionair continuium te plaatsen. Vrij diep wordt ingegaan op de manieren waarop dieren emoties uitdrukken in relatie tot menselijke uitdrukkingsvormen. In deze post-darwinistische tijd zijn de theorieën aangepast en meer toegankelijk gemaakt. Toch is de eerste uitgave van dit boek nog steeds van onschatbare waarde voor de huidige gedragswetenschappen. Veel pagina’s zijn voorzien van noten, de illustraties zijn in zwart-wit. Een literatuuroverzicht ontbreekt. Deze herdruk betreft een vertaling van de oorspronkelijke editie van dit werk in tegenstelling tot eerdere vertalingen van deze titel. Verberg tekst