De literatuur wemelt van de adolescentieromans over cynische pubers met een blanke, romantische pit. Amis (1949) lijkt in zijn debuutroman uit 1973 deze romantisering van de jeugd te parodiëren door die blanke pit, waarop de lezer inmiddels reflexmatig anticipeert, achterwege te laten. Zijn 19-jarige, fysiek onaantrekkelijke maar zeer zelfverzekerde, om niet te zeggen narcistische, hoofdpersoon Charles Highway heeft schrijversaspiraties en houdt over allerlei onderwerpen notitieboekjes bij. William Blake is zijn literaire leid-ster en hij stelt een orgasme uit door in gedachten T.S. Eliot te citeren. Naast zijn streven het toelatingsexamen voor Oxford te halen, wil hij vóór zijn 20e een oudere vrouw in bed te krijgen (jongere heeft hij al genoeg gehad). Die vrouw vindt hij in Rachel, een iets oudere, lichtelijk exotische schoonheid. Maar uiteindelijk is een béétje onsmakelijke lichamelijkheid al voldoende om afstand van haar te nemen. Een nare jongen, maar dat heb je als lezer aanvankelijk niet door. Dat maakt het tot een fascinerend, maar ongemakkelijk boek en daarmee meteen al tot een typische 'Amis'. Verberg tekst