Al jarenlang schrijft Philippe Van Cauteren, directeur van het Gentse S.M.A.K., brieven naar kunstenaars van over de hele wereld. Hij richt zich op een zeer persoonlijke manier tot kunstenaars die hem inspireren en legt hen uit waarom. Vaak zit in de brieven reeds de basis van een nieuwe tentoonstelling vervat. Van Cauteren richt zijn pen onder meer tot Michaël Borremans, Berlinde De Bruyckere, Ja
Al jarenlang schrijft Philippe Van Cauteren, directeur van het Gentse S.M.A.K., brieven naar kunstenaars van over de hele wereld. Hij richt zich op een zeer persoonlijke manier tot kunstenaars die hem inspireren en legt hen uit waarom. Vaak zit in de brieven reeds de basis van een nieuwe tentoonstelling vervat. Van Cauteren richt zijn pen onder meer tot Michaël Borremans, Berlinde De Bruyckere, Jan Fabre, Guillaume Bijl, Jef Geys, Jan Hoet, Ann Veronica Janssens, Mark Manders, Rinus Van de Velde en Vincent van Gogh.
Al jarenlang schrijft Philippe Van Cauteren, directeur van het Gentse S.M.A.K., brieven naar kunstenaars van over de hele wereld. Hij richt zich op een zeer persoonlijke manier tot kunstenaars die hem inspireren en legt hen uit waarom. Vaak zit in de brieven reeds de basis van een nieuwe tentoonstelling vervat. Van Cauteren richt zijn pen onder meer tot Michaël Borremans, Berlinde De Bruyckere, Ja
Al jarenlang schrijft Philippe Van Cauteren, directeur van het Gentse S.M.A.K., brieven naar kunstenaars van over de hele wereld. Hij richt zich op een zeer persoonlijke manier tot kunstenaars die hem inspireren en legt hen uit waarom. Vaak zit in de brieven reeds de basis van een nieuwe tentoonstelling vervat. Van Cauteren richt zijn pen onder meer tot Michaël Borremans, Berlinde De Bruyckere, Jan Fabre, Guillaume Bijl, Jef Geys, Jan Hoet, Ann Veronica Janssens, Mark Manders, Rinus Van de Velde en Vincent van Gogh.
Een selectie, vooral gericht op het menselijk lichaam, uit de duizenden tekeningen van de Belgische kunstenaar Ronny Delrue (1957). Met begeleidende teksten van drie verschillende auteurs over de tekeningen.
Een selectie, vooral gericht op het menselijk lichaam, uit de duizenden tekeningen van de Belgische kunstenaar Ronny Delrue (1957). Met begeleidende teksten van drie verschillende auteurs over de tekeningen.
De interviews van Hilde Van Canneyt zijn voor kunstenaars een uitdagende zelfbevraging. Het zijn eerlijke woord-portretten die vaak letterlijk de taal van de gesprekspartner weergeven. Zo krijgt de lezer een unieke inkijk in het atelier en het hoofd van de kunstenaar. Wat speelt er zich af achter het gordijn van het atelier en het beeldend kunstgebeuren? Wat gebeurt er tussen de eerste gedachtekro
De interviews van Hilde Van Canneyt zijn voor kunstenaars een uitdagende zelfbevraging. Het zijn eerlijke woord-portretten die vaak letterlijk de taal van de gesprekspartner weergeven. Zo krijgt de lezer een unieke inkijk in het atelier en het hoofd van de kunstenaar. Wat speelt er zich af achter het gordijn van het atelier en het beeldend kunstgebeuren? Wat gebeurt er tussen de eerste gedachtekronkel en het afgewerkt kunstproduct? Hoe moet je als kunstenaar alle elementen die in jouw geest borrelen, omzetten in een kunstwerk dat je kwetsbaar maakt, maar tegelijkertijd de kijker moet beroeren? Dat is Hilde's vraagstelling: waarom sluit iemand zich op om te communiceren via een creatie? Hoe om te gaan met de fictieve wereld van het kunstwerk tegenover de niet altijd even mooie realiteit? Want kunst maken is sowieso een (langdurig) proces, dat zich al dan niet in het atelier afspeelt. Helaas zie je als kijker meestal 'slechts' het eindresultaat, terwijl 'de weg er naartoe' even boeiend of zelfs boeiender is.
De interviews van Hilde Van Canneyt zijn voor kunstenaars een uitdagende zelfbevraging. Het zijn eerlijke woord-portretten die vaak letterlijk de taal van de gesprekspartner weergeven. Zo krijgt de lezer een unieke inkijk in het atelier en het hoofd van de kunstenaar. Wat speelt er zich af achter het gordijn van het atelier en het beeldend kunstgebeuren? Wat gebeurt er tussen de eerste gedachtekro
De interviews van Hilde Van Canneyt zijn voor kunstenaars een uitdagende zelfbevraging. Het zijn eerlijke woord-portretten die vaak letterlijk de taal van de gesprekspartner weergeven. Zo krijgt de lezer een unieke inkijk in het atelier en het hoofd van de kunstenaar. Wat speelt er zich af achter het gordijn van het atelier en het beeldend kunstgebeuren? Wat gebeurt er tussen de eerste gedachtekronkel en het afgewerkt kunstproduct? Hoe moet je als kunstenaar alle elementen die in jouw geest borrelen, omzetten in een kunstwerk dat je kwetsbaar maakt, maar tegelijkertijd de kijker moet beroeren? Dat is Hilde's vraagstelling: waarom sluit iemand zich op om te communiceren via een creatie? Hoe om te gaan met de fictieve wereld van het kunstwerk tegenover de niet altijd even mooie realiteit? Want kunst maken is sowieso een (langdurig) proces, dat zich al dan niet in het atelier afspeelt. Helaas zie je als kijker meestal 'slechts' het eindresultaat, terwijl 'de weg er naartoe' even boeiend of zelfs boeiender is.